Het Utrechtse Griftpark bestaat 25 jaar en dat werd gevierd! Van 10:00 tot 18:00 uur was er door het hele park, inclusief bij stadsboerderij Griftsteede, Lister Hostel en De Voorziening van alles te doen en te zien: muziek, een duurzame markt, sportactiviteiten en nog veel meer. Om 10.00u opende de wethouder met een toespraak deze feestelijke dag en na trompetgeschal en het lied “Als ik boven op de Dom sta ” speelde Wijkorkest de Noordooster, als eerste van vele nog volgende muziekgroepen die dag, onze wereldmuziek in de muziektent van 10:30 tot 11:30u.
Er was veel publiek aanwezig en de sfeer was uitstekend.
Warme voorjaarszon scheen op het gezellige Koekoeksplein op zondagochtend 23 juni. Veel publiek was aanwezig. De koffie smaakte goed. De muziek klonk. De sfeer was uitstekend. Mooie aftrap van de nieuwe reeks klapstoelconcerten op het plein.
Op een koele en zeer winderige zondagochtend in het nog steeds maar natte voorjaar vond het allereerste in de wijk Terwijde georganiseerde klapstoelconcert plaats. De muziektent hield het maar net, sommige muziekstandaards net niet. Het publiek met jassen aan en mutsen op. Het mocht de pret niet drukken. Vrolijke muziek uit alle windstreken lieten wij horen. De wethouder gaf een toespraak over deze primeur voor de wijk. Waarvan we hopen dat het voor herhaling vatbaar zal zijn!
Een suite van mysterieuze klanken, een vrolijke wals en een snelle polka. Van een Armeens treurlied van een moeder om het verlies van haar dochter naar een nachtelijke dromerige Argentijnse tango. Van vrolijke klezmer naar warme balkanmuziek. Het was tot drie keer toe allemaal te horen op zondagmiddag 4 februari in het volle en drukbezochte Wevehuis in Tuindorp Oost. Geen jazz, geen klassiek, maar mooie klanken en ritmes die kietelen in je oren.
Op donderdagavond 14 december waren wij als orkest te gast voor “Muziek in de Bieb” in de bibliotheek op de Neude. Verschillende optredens waren die dag en avond te zien en te horen op diverse plekken in het gebouw. Van 20.00u tot 21.00u speelden wij in de grote prachtige hal van de bibliotheek. En dat was een beetje spannend want hoe zou dat gaan met de akoestiek in die enorm hoge ruimte? De galmende klanken waren mooi om te horen, sommige slotakkoorden met volume vulden de complete ruimte. Indrukwekkend en zuiver. Er was, ondanks de vreemde avond vanwege demonstraties in de binnenstad en tijdelijk ontbrekend OV, toch genoeg geïnteresseerd en leuk publiek aanwezig. We sloten na een mooi programma met muziek uit alle windstreken op tijd af met kerstmuziek uit Frankrijk en Argentinië. Het was mooi en wie weet zijn we er volgend jaar weer.
Zaterdag 25 november heeft het wijkorkest de Noordooster, samen met het harmonieorkest van de Bazuin, een concert gegeven in Zimihc theater Stefanus in Overvecht. Met als thema “Dubbel Dansen”. Het was een gevarieerd programma waarbij een slideshow van prachtige beelden achter de orkesten vertoond werd. Beide orkesten speelden afzonderlijk eigen repertoire en als sluitstuk twee gezamenlijke stukken. Dat betekende tijdens repetities en optreden nogal wat changementen van stoelen, wat allemaal soepel verliep. Het was een bijzondere ervaring om als wereldmuziekorkest samen met zo’n groot harmonieorkest te spelen. Bij de eerste repetitie voegden wij ons vlotjes per sectie in dat van de Bazuin. Bart zei later dat hij het zo leuk vond ons te zien zitten tussen al die musici van de Bazuin. Wat een overweldigend geluid van zo’n tachtig blazers in alle soorten en maten! Terwijl wij er zelf ook best wel wat van kunnen hoor. En onze strijkers, best bijzonder in deze samenstelling, waren toch goed te horen. Het was een goed bezocht concert met zeer gevarieerde muziek. Wij trapten losjes af met het nummer Goodbye Macedonia door, zonder aankondiging vooraf, per sectie lopend en waar mogelijk al spelend vanuit de coulissen het podium op te komen tot het orkest en de muziek zich langzaam vulde tot een totaal. Mooie start van een hele mooie muziekavond die door de twee orkesten samen werd afgesloten met Epirotikos (traditional, Nikos Skaikottas) en de 2nd Waltz van Shostakovich!
Op zondag 17 september 2023 deden we met ons orkest De Noordooster mee aan het 31e Heikneuter Blaasfestival in Austerlitz, georganiseerd door Blaaskapel De Heikneuter en Fanfarecorps Erica. We hadden geluk met het weer; want na een hele ochtend regen werd het nét op tijd droog. Op het Dorpsplein was er een gemoedelijke sfeer en we werden hartelijk ontvangen door de organisatie.
Gelukkig ging het optreden wel goed; we waren heel geconcentreerd. Vanuit het publiek kregen we de reactie dat het goed klonk en dat we er zo’n plezier in hadden, en dat Bart zo’n leuke dirigent was. (hij praatte de boel ook weer onderhoudend aan elkaar). De jury gaf ons 62 punten (opgebouwd uit 6 achten en 2 x 7,5) voor de ‘Armeense suite’, dat was 1 punt meer dan bij onze laatste deelname in 2015.
Wat heel leuk was, was dat er meerdere oud-leden waren als publiek (Reitz, Ans en Karin en haar man) en ook dat twee dames belangstelling toonden om lid te worden!
Op 5 februari 2023 was er weer een wintereditie van ‘Gluren bij de buren’, ook wel ‘het leukste huiskamerfestival in Nederland’ genoemd. Nu zou er in de gemiddelde huiskamer in de aanwezigheid van ons voltallige orkest geen of weinig ruimte overblijven voor publiek, maar in de prachtige centrale hal van de bibliotheek aan de Neude kreeg wereldmuziekorkest De Noordooster een fantastische gelegenheid om op te treden. Wel drie keer brachten we voor een volle tribune muziek ten gehore uit onder meer Armenië, de Balkan, Italië en Scandinavië, uptempo afgewisseld met verstilde stukken. Het enthousiasme bij de toehoorders en de goede sfeer van het festival maakten er een feestelijke middag van.
Dat was wel even spannend. Want het repeteren vlak voor het optreden ging superslecht! Slechter dan ooit. Zelf wist ik ook ineens niet meer waar de knoppen van mijn accordeon zaten. Bart vertelde later dat hij dacht, nou ja, erger kan het niet worden. Die is altijd optimistisch.
Misschien misten we onze basgitarist, die nog ergens in de parkeergarage aan de Kruisstraat zwierf. Of waren we zenuwachtig? Voor publiek spelen is voor ons toch niets nieuws, dat deden we laatst nog in het Lepelenburgpark. En zou er wel een beetje publiek komen? Het regende hard die avond. Maar buiten kwam het tjokvol met fietsen te staan en geen stoel in de zaal bleef onbezet. Ook oud-orkestleden waren er, zelfs de oprichter van het orkest, Corrie Jonkman.
Tot onze verrassing ging het optreden juist hartstikke goed! Swingende stukken waren echt swingend, lastige loopjes werden met gemak genomen, niemand raakte van de wijs. We hebben ons jubileum eer aangedaan! Het publiek was enthousiast, ook over een aantal nieuwe stukken die we speelden, onder andere het Noordoosterlied. Dat is een gedicht van mij, speciaal voor het orkest gescheven, waar Bart muziek op heeft gecomponeerd. Iedereen zong het refrein luidkeels mee, dankzij de door een orkestlid meegebrachte beamer waarmee de tekst te zien was.
En last but not least speelden we samen met een aantal oud-leden het allereerste nummer van het orkest, Wouno Blues (ofwel Kriskras Blues).
Hilde, die twaalf en een half jaar voorzitter is geweest en pas het stokje heeft overgedragen, werd in het zonnetje gezet. En Bart, nu vier jaar onze muzikaal leider, deed een paar onthullingen over zijn begintijd. Ai, wat een mondig orkest, dacht hij, en hij verzon er het volgende op: laat ze zelf maar kiezen wat ze spelen, en hij vroeg welke muziek we mooi vonden. Daar kwam onder andere zijn arrangement van Time uit voort, een nummer van de band Kroke. Inmiddels is hij ons gewend en noemt hij ons een ‘democratisch’ orkest, waarbij het ‘wel een tijd kan duren voor iets is uitgekristalliseerd’.
Na het optreden waren er onder de hapjes en drankjes nostalgische en nieuwe ontmoetingen. Corrie vertelde waarom ze het orkest heeft opgericht. In Parijs had ze een orkest zien spelen, en het trof haar dat dat allemaal heel verschillende mensen waren die elkaar vonden in de muziek. Dat wilde ze ook in de wijk Noordoost! Ze zette een advertentie en daar kwamen muzikanten op af, die er weer anderen bij vroegen. Zelf heeft ze vijftien jaar meegespeeld. In het orkest zitten nu nog vier mensen die er vanaf het begin bij waren. ‘Ik ben van het eerste uur’, zeggen ze dan trots.
Iemand anders uit het publiek vond dat het orkest floreert door de leiding van Bart, want voor iedereen heeft hij aandacht en het hoeft van hem niet allemaal zo serieus en perfect. En wat een leuk ritme-instrument heeft hij (dat heet een kabassa).
Een orkestlid had een heleboel oude foto’s bij elkaar gesprokkeld. Wat zagen we er toen jong uit ;-). Over vijf jaar vinden we vast dat we er nu nog jong uit zien. Op naar ons dertigjarige jubileum!
Op zondag 11 september 2022 openden we ons muzikale seizoen met een optreden op A Lazy Sunday Afternoon: een concert in park Lepelenburg op een prachtige zomerdag. We speelden in de muziektent en hadden uitzicht op de ligweide waar steeds meer mensen met picknickkleedjes op het gras kwamen zitten. Een goed begin van de culturele zondag ‘Rondje Singel’! Het was een relaxt optreden met een enthousiast publiek, waar we supervrolijk vandaan kwamen.
De Noordooster was op zondag 12 juni 2022 bij Tuinenpark ‘De Pioniers’ aan de Kögllaan in Utrecht, waar de jaarlijkse “GroenmoetjeDoen-dag” werd gevierd. Ditmaal een bijzondere editie, omdat onze burgemeester Sharon Dijksma het startschot zou geven voor de zgn. “drie-parkenwandeling” door met een grote snoeischaar ritueel een mooi gevlochten streng takken door te knippen. De drie-parkenwandeling Utrecht-Noordoost verbindt drie tuinenparken in de stad: De Pioniers, Ons Buiten en De Driehoek. De wandeling gaat door deze drie parken en door de wijken Voordorp, Veemarkt en Tuindorp-oost. De Noordooster zorgde op die gelegenheid voor de muzikale omlijsting met muziek uit alle windstreken.
Op zaterdag 11 juni gaf de Noordooster samen met orkest Tegenwind een concert bij winkelcentrum de Gaard. Speciaal voor 900 jaar Utrecht, met als thema ‘stad zonder muren’. Met een vrolijke mix van feestmuziek en sfeervolle nummers. Het was een zonnige dag en de stemming zat er goed in. Noordooster en Tegenwind, dat zorgt natuurlijk voor een stevig briesje! Er was echte wind – de muziekstandaarden bleven maar net staan – én we bliezen het publiek omver. Deze samenwerking smaakt zeker naar meer!
‘Repetitie’ met Tegenwind op Janskerkhof (2 juni 2022)
Op de prachtige locatie De Moestuin in Utrecht Oost mocht het orkest 21 mei 2022 een uitvoering geven ter gelegenheid van het 50-jarig samenzijn van orkestlid Cocky en haar Ank. Het werd een vrolijk en ontspannen gebeuren: de zon op je bol door het glazen dak van de tuinkas en een feestelijk paar en publiek tussen de planten en onze muziek! Een brede greep aan nummers uit ons repertoire werd afgesloten met een verzoeknummer met prachtige zang van twee familieleden. Het was enkele repetities tevoren ingestudeerd en vormde het sluitstuk van het concert. Een daverend applaus en loftuitingen luidden de aansluitende borrel in.
Op een heerlijke nazomerse dag waren we twee jaar na ons laatste optreden weer in het Griftpark. Om het oogstfeest van Griftsteede te vieren hebben we twee keer een half uur gespeeld. Aan het enthousiaste publiek met veel bekende gezichten hebben we kunnen laten horen aan welke vrolijke en mooie nummers we tijdens de Zoomsessies in lockdown hebben gewerkt.
Ook de Noordooster heeft iets te vieren: we bestaan sinds september 2021 25 jaar! Bijzonder is dat we nog steeds leden van het eerste uur hebben.
Op naar meer optredens het komende jaar om het jubileum te vieren!
Het Griftpark bestaat alweer 20 jaar, en dat werd gevierd. Het was druk in de kinderboerderij en de speeltuin, er waren allerlei kraampjes met lekkernijen en informatie, de ambulance had een wagen uitgestald, de zon deed overvloedig mee, en natuurlijk was er muziek!
Bij de opening van het park, 20 jaar geleden, waren we er ook bij, en daarom was het erg leuk om er vandaag weer te mogen spelen. Ierse muziek, Poolse, Turkse, Egyptische, Armeense, Colombiaanse, Italiaanse en Nederlandse, we draaien er onze hand niet meer voor om.
Ondanks dat iedereen z’n standaard windvast had klaarstaan werd er heel wat uit het hoofd gespeeld, en onder leiding van Bart Lelivelt blijken we dan ook nog in staat om variaties in het arrangement direct uit te voeren.
‘Er was meteen een heel andere sfeer, erg leuk, deze muziek als afsluiting’, aldus een deelneemster van de conferentie LANDac. Mensen zongen mee en waagden een dansje.
Een kort filmpje, gemaakt door een medewerker van De Munt, is op instagram te bekijken.
‘Wereldmuziek vanuit een bootje over een regenachtige Oudegracht’, kopte het AD op 13 juni. Het regende, maar we hebben er weer een gezellig feestje van gemaakt!
En op de foto kun je wel zien dat we wat geleerd hebben van de workshop in mei over presentatie :-).
Het orkest dompelde zich twee avonden lang onder in ritme, ritme en nog eens ritme. Onder leiding van Jan Knoppers (fenomeen op het gebied van dans en theater) en met ondersteuning van onze ‘eigen’ Bart Lelivelt onderzochten we, met handgeklap en voetenwerk, syncopen, maatsoorten, cadans en vooral timing.
Dat was ontdekken of je op het juiste spoor zat of dat je je eigen ding zat te doen en dat kunt corrigeren naar een harmonieus geheel. Kortom, gevoel krijgen bij ritme, luisteren naar elkaar en dat toepassen in de muziek.
Presentatie
Jan is bovenal danser en theaterman. Hij liet zien dat muziek maken ook presentatie aan een publiek is, en de twee avonden hebbben we verschillende technieken geoefend. Ons repertoire van wereldmuziek leende zich daar uitstekend voor.
Jan en Bart hebben ons in ieder geval iets heel duidelijk gemaakt: muziek maken is plezier maken, en het plezier dat je zelf beleeft draag je over aan het publiek. We gaan ons best doen!
Als je op 5 april door het grote raam van de aula van het Gerrit Rietveld College naar binnen keek, zag je daar op het podium allerlei verschillende instrumenten, geconcentreerd spelende muzikanten, een dirigent die zich af en toe het zweet van het voorhoofd wiste en een aandachtig luisterend publiek. Dat publiek hoorde rustige, verstilde stukken, afgewisseld met stukken waarbij het de pan uit swingde. Het orkest ging dan steeds energieker spelen. De saxofoons en de klarinetten daagden elkaar uit, de contrabas zweepte het geheel op en dan was opeens alle aandacht gevestigd op de solo van de accordeon.
Het was ons eerste concertje met de nieuwe dirigent Bart Lelivelt en dat maakte ons, en Bart zelf, een tikje zenuwachtig. Maar we kunnen trots en tevreden zijn op dit geslaagde concert.
We speelden vooral Zuid-Amerikaanse nummers die we onder leiding van Bart opnieuw hebben ingestudeerd, maar ook twee nieuwe stukken, door Bart gearrangeerd. Het was een bont geheel van wereldmuziek met na afloop nog een gezellig hapje en een drankje. Kortom: een feestje!
Bart, we hopen dat je nog een hele tijd blijft. Ook dank aan het publiek, jullie zijn weer van harte welkom op ons volgende concert!
Na weken hard oefenen om de nummers uit het hoofd te kunnen spelen, stapten we net na de onweersbuien in de boot voor een rondvaart over de grachten.
De sfeer zat er goed in en zodra we begonnen te spelen kwamen mensen vanaf de straat kijken, deuren en ramen gingen open en er werd enthousiast gezwaaid. De terrassen liepen ook weer vol, dus er was goed publiek vanaf de waterkant (waaronder vele bekende gezichten!) en af en toe bleven we even stilliggen bij een druk punt.
Het samenspel in deze bijzondere setting ging, op een enkele hapering na, gewoon goed en de stukken klonken mooi over de grachten (en vooral in de tunnels).
Het was een erg gezellige avond en wellicht voor herhaling vatbaar!
Onze dirigent Kay Krijnen heeft een heel bijzonder oratorium gecomponeerd waarin het verhaal van de vlucht wordt verklankt. Waar in het nieuws de focus vaak ligt op de gevolgen en de problematiek, wordt in het oratorium aandacht gevraagd voor het vluchtverhaal en de emotie. Dit is nu relevant, maar ook over 10 jaar. De vluchtelingen zijn dan voor een groot deel nog altijd in Nederland woonachtig, maar is men hun vlucht vergeten. Het oratorium zet aan tot begrip en waardering voor de rijke culturele achtergrond van ‘nieuwe buren’, ondersteunt de verdraagzaamheid onderling en is een positieve bijdrage aan het maatschappelijke klimaat. In het Oratorium van een Vlucht is worden de ontberingen en het leed, maar ook de hoop en het verlangen van de vluchtelingen onder de aandacht worden gebracht. Kay Krijnen:
“De compositie is een eerbetoon aan eenieder die de moed heeft huis en haard te verlaten om een veiliger en leefbaarder bestaan op te bouwen in een voor hem of haar onbekend land.”
De composities zijn geïnspireerd op de muziek van de landen waar de vluchteling doorheen trekt wanneer ze de Balkan vluchtroute volgen, met Koerdisch Irak als beginlocatie, het geboorteland van de vluchteling. Vandaaruit vertrekt hij naar Turkije, waarvan per boot naar Griekenland wordt gegaan. Vanuit Griekenland trekt de vluchteling naar Macedonië, Servië en uiteindelijk Hongarije, wat het eerste Schengenland is op de route en daarmee de weg vrij maakt om door te reizen naar Nederland.
Professionele Koerdische musici gaven workshops aan het orkest om de muzikale taal van Koerdistan te leren. Deze workshops vormden voor Kay Krijnen een inspiratie voor de compositie. Al deze elementen zijn hoorbaar in de compositie, en is zo een verklanking van de vlucht.
Workshop met Yaman Kord
Keyhan Mohamadalian (1e van links) en Firoozeh Farjadnia (2e van links)
Het 7-delige oratorium is niet alleen geschreven voor orkest, maar ook gemengd koor. De Noordooster heeft het oratorium dan ook samen met het Utrechtse Stadhuiskoor uitgevoerd, o.l.v. Paul Krijnen. De eerste zes delen van het libretto voor het koor zijn geschreven in de Koerdische taal Sorani, door Keyhan Mohamadalian, op het moment van schrijven verblijvend in een AZC. Bij het schrijven kreeg hij ondersteuning van Pascal van Hulst. Deel zeven, het laatste deel van het libretto, is geschreven door Firoozeh Farjadnia. Zij woont al twintig jaar in Nederland en dit deel is dan ook in het Nederlands.
Uitvoeringen
In totaal zijn er in 2016 en 2017 zes uitvoeringen geweest van het Oratorium van een Vlucht. De première vond plaats in Utrecht, op vrijdagavond 9 december 2016 in de Tuindorpkerk, gevolgd door een tweede uitvoering in dezelfde kerk op maandagavond 19 december. Op zondag 15 januari 2017 volgde er een uitvoering in de Torenpleinkerk in Vleuten. Het vierde optreden was in de Sint-Martinuskerk in Zaltbommel (12 maart), het vijfde in de Nieuwe Kerk in Amersfoort (18 maart) en het zesde in de Stichtse Vrije School in Zeist (12 mei).
Fondsen
Voor het schrijven van deze compositie, de workshops, het schrijven van het libretto voor het koor, de uitvoeringen, etc. hebben we financiële middelen ontvangen van diverse fondsen . Ook het ‘fundraising dinner’ heeft hiertoe bijgedragen.
Fundraising Diner bij Rasa
4 februari 2016, door Linda Horst
Het was een daverende avond!!! Van de heerlijke muzieknoten en de bijzondere gerechten raakten wij en onze gasten in vervoering. Alle muzikanten en vooral Kay hadden zich niet voor niets in het zweet gewerkt, het werd een avond van klasse, alle kaarten waren verkocht en RASA was een uitstekende locatie voor deze gelegenheid. De avond was tevens het startsein voor het jubileumjaar van het orkest (1996-2016).
We hadden een buffet van zes meter lengte voor 80 personen. Tjonge wat was er heerlijk gekokkereld. Lof alom. Of we niet een kookboek van de gerechten kunnen uitbrengen… Tijdens het diner werden we verwend met enkele fraaie muziek amuses. Leden (en een oud-lid) van het orkest zongen allereerst het prachtige stuk ‘Winter, Fire and Snow’. Halverwege werden we bedwelmd door de zangstem van Merel Simons onder begeleiding van onder andere accordeonist Kay Krijnen. Tijdens het laatste miniconcertje speelde Kay samen met leden van Oratnitza.
Na het eten speelde de Noordooster in de foyer, opgesteld in een lange dwarse rij en Kay dirigeerde alle kanten op, opdat we hem nog zouden volgen. Ik hoorde zeggen dat we steeds meer levendigheid en virtuositeit gaven naar het einde toe. Daverend applaus.
Dan kwam de opzwepende muziek van Oranitza , die zorgde voor een geheel andere soort beleving. Als kers op de taart werd de avond afgesloten met een geweldig energiek optreden van Amariszi! Wat hebben ze prachtig gespeeld en gezongen.
De bezoekers en de muzikanten hebben ervoor gezorgd dat de fundraising voor het “ Oratorium van een Vlucht” behoorlijk op gang is gekomen, een kleine duizend euro! De opbrengsten van deze avond zullen specifiek ten goede komen van de workshops met de vluchtelingen. Bedankt iedereen!
Première Oratorium van een Vlucht
9 december 2016; Door Anna-Birthe Hardewijn en Vera Rovers; Foto’s door Frits van der Leijen.
Vrijdag 9 december 2016 was het dan zover! In de middag startten de voorbereidingen voor het spektakel van die avond en de Tuindorpkerk wordt omgetoverd tot een podium voor de première van het Oratorium van een Vlucht, gecomponeerd door onze dirigent Kay Krijnen.
De stemming is goed. Er is hard gewerkt de afgelopen maanden en iedereen heeft extra meters gemaakt om iets heel moois neer te zetten. Er zijn zo’n 400 kaarten verkocht, dus de kerk zal goed gevuld worden. Familie, vrienden, kennissen, oud-orkestleden, belangstellenden: ze komen in grote getale vanuit alle hoeken van het land naar Utrecht. Ook is de spanning voelbaar: vanavond moet het gaan gebeuren.
Bij de opening van de avond worden we voorgesteld aan Keyhan Mohamadalian en Firoozeh Farjadnia, die beiden liedteksten voor dit oratorium hebben geschreven. De muziek begint bij het begin: de muziek van (oud-)vluchtelingen waar Kay Krijnen zijn inspiratie uit heeft gehaald voor het oratorium. Het publiek wordt meegenomen naar andere oorden op de prachtige tonen van de saz gespeeld door Yaman Kord. Zijn optreden werd opgevolgd door muziek van Bafl Sarhang, Dilbrin Akreyi en Karwan Hamid Halaq, die het publiek trakteerden op een drietal Koerdische stukken op duduk, keyboard en saz.
Yaman Kord op de saz
Bafl Sarhang, Dilbrin Akreyi en Karwan Hamid Halaq
Dan is het de beurt aan het orkest en het koor. Afzonderlijk van elkaar stellen ze zich muzikaal voor aan het publiek. Ter inleiding op het Oratorium van een Vlucht wordt de column van Beri Shalmashi voorgedragen en na nog even gestemd te hebben gaat het oratorium van start!
Maanden van hard werken vertalen zich in intense muziek. Ook de dynamiek van de stukken wordt goed uitgevoerd waardoor het koor en orkest heel goed in balans zijn en de diverse Koerdische klanken goed doorklinken. Beide ensembles spelen en zingen vaak gevoelvol en op andere momenten zo enthousiast dat de stukken eraf vliegen. Dat er af en toe ook foutjes worden gemaakt hoort bij een stuk van 40 minuten, maar verreweg de meeste delen lopen geweldig goed en ze doen daarmee geen afbreuk aan de uitvoering en indruk die het maakt. Uit het applaus na afloop is op te maken dat het publiek genoten heeft en mensen zijn geraakt door de muziek.
Als orkest zijn we heel erg trots op onze dirigent. Wat bijzonder om onderdeel te zijn geweest van dit project, niet in de laatste plaats vanwege het thema van het oratorium: het verhaal van vluchtelingen die land en thuis hebben verlaten naar een hopelijk veiligere plek.
“Mijn hart staat stil tot ik jou weer ontmoet…”
Foto’s: Frits van der Leije
Kay Krijnen, componist & dirigent orkest de Noordooster
Keyhan Mohamadalian (1e van rechts) en Firoozeh Farjadnia (2e van rechts)
Paul Krijnen, dirigent Stadhuiskoor
Opnames
Tijdens de première in de Tuindorpkerk zijn onderstaande video-opnames gemaakt:
Mini-documentaire
Deel 2 – Roep van de rivier
Deel 4 – Chaos
Deel 5 – De tar speelt in mijn hart
Deel 7 – Ontheemd
Compositie openbaar
De compositie is (met vermelding van de componist, Kay Krijnen) vrij te gebruiken voor andere orkesten en ensembles, ook als basis voor eventuele arrangementen. Neem hiervoor contact op met de Noordooster.
De gehele originele tekst van het libretto (in de Koerdische taal Sorani) is opgenomen in het programmaboekje, met vertalingen in het Arabisch, Nederlands en Engels. Ook vind je hierin de column van Beri Shalmashi en achtergrondinformatie over het Oratorium.
Op zaterdag 9 april trad De Noordooster op bij zorgcentrum Rijnhoven-Vijverhof in Harmelen met het vorig jaar ontwikkelde concept ‘Wereldmuzikale verhalen’.
Theatermaakster Bernadette Sikkers had weer 5 bijzondere verhalen voorbereid met de bewoners en hun familie. Nadat het orkest een paar nummers had gespeeld om in de stemming te komen, werden we mee op reis genomen naar mooie plekken om de wereld, waaronder Suriname, Andalusië, Saoedi-Arabië, naar Hongaars/Roemeense sferen en treinreizen in Nederland en Europa! Het orkest speelde er uiteraard weer een toepasselijk nummer bij.
De verhalen werden dit keer ondersteund met foto’s, wat een hele leuke toevoeging was aan de verhalen. De sfeer was erg goed en toen ‘Het kleine café’ werd ingezet werd er dan ook volop gedanst! Na afloop had de Vijverhof gezorgd voor een drankje en hapje en werd er nog even nagepraat. Iedereen was het erover eens: het was een erg gezellige en geslaagde middag!
Op zondag 10 januari kreeg de Noordooster de Bibliotheek op de Oudegracht aan het swingen en dansen. We traden daar op ter gelegenheid van de Nieuwjaarsduik van de Culturele Zondagen.
In het repertoire deze keer twee bijzondere nummers: we hebben voor het eerst het nieuwe nummer ‘Nign’ gespeeld! En we hebben een nummer samen met het publiek en de boeken uit de bibliotheek gedaan met ‘instant conducting’; een methode waarbij Kay met gebarentaal ter plekke een muziekstuk dirigeert. Dit gebruiken we ook om in te spelen tijdens elke repetitie. In de bibliotheek hebben we naast instrumenten ook boeken gebruikt. Door voor te lezen, harder of zachter, met z’n allen of één iemand alleen, en woorden of zinnen te herhalen kun je ook ritme en muziek creëren! Het was een hele gezellige middag en we hebben ervan genoten.
Eenpoosje terug ontstond het idee om samen een optreden te verzorgen met het koor Horus. Na eerst zelfstandig onze partijen te hebben ingestudeerd, volgden een paar gezamenlijke repetities.
Zaterdag 7 november was het tijd voor ons gezamenlijk Herfstconcert in de Lutherse kerk te Utrecht. Binnen een half uur waren alle toegangskaarten verkocht en kon in deze prachtige ambiance het concert beginnen. Voor de pauze zong Horus een aantal liederen uit hun repertoire en begeleidde een deel van onze muzikanten hen bij een deel van de Dreigroschenoper van Kurt Weil op teksten van Bertold Brecht.
Na de pauze speelde De Noordooster met Horus drie delen uit het Armeens Oratorium van Khatchatour Avedissian. In de intimiteit van de prachtige kerk ontstond een intense eenheid tussen het koor, de muzikanten en het publiek. Velen vonden het een indrukwekkend hoogtepunt van de avond.
Vervolgens speelde De Noordooster nog een aantal nummers uit eigen repertoire. En tot slot sloten we gezamenlijk de avond af met een luchtige medley van Rames Shaffy.
Het was een zeer geslaagd optreden voor iedereen. En wie weet met een mogelijk vervolg in de toekomst.
Op zondag 25 oktober hebben wij opgetreden bij het Pop-up museum in Amersfoort. Dit is een museum voor en door ouderen van de stichting Smaak dat de hele maand oktober te bezoeken was in het Pieters Bloklands Gasthuis. Naar aanleiding van ons project Wereldmuzikale verhalen, waar we bij hetzelfde gasthuis maar dan op de locatie Vathorst de verhalen hebben begeleid, waren we uitgenodigd om ook bij het pop-up museum te komen spelen.
Het werd een hele gezellige middag; Toos de Boer, Reitje Willemse en Wieske Schrijer vertelden enthousiast hun mooie reisverhalen en de Noordooster speelde er de muziek bij. Bij de toegift met Tu ma Face werd de dansvloer zelfs volledig benut. Dit was een leuke afsluiting van weer een bijzondere middag!
